Als je iets wil voorstellen in deze snelle wereld van “eigen broek ophouden”, dan moet je jezelf wel verkopen. Met de komst van socials als Facebook, Instagram en Twitter anderhalf decennia geleden heeft iedere student, werkzoekende en ondernemer geleerd dat zelfprofilering helpt. Personal Branding om je te onderscheiden van de grijze massa zeg maar. En dat kan ook bizar doorslaan.
Het twitteraccount ‘How can I make this about me?’ laat bijna dagelijks tweets zien van stuitend narcisme. We zien bijvoorbeeld Heleen van Royen, die in een strak om haar boezem gespannen tanktop verklaart dat vrijdag haar favoriete dag is , omdat ze dan op haar kleinzoon Spencer past. Met één hand houdt ze zwoel haar lokken uit haar selfie-smoel. Het onderwerp van de post, Spencer, is niet te bekennen.
Of een influencertype dat haar strakke kont in drie afbeeldingen alle kanten draait voor de lijkkist met daarin haar vader met de tekst “I miss you papi”.
Onder het mom van wereldse zaken als klimaatverandering, discriminatie, ongelijkheid weet de narcist het zo te draaien dat het om hem of haar gaat. Even genoeg over mij. Wat vindt u van mij? Een schrijnend (en ook wel hilarisch)voorbeeld hiervan is ene Ashley die een wijdbeense Yoga-oefening doet en totaal ‘dishearted’ en ‘total loss of words’ is vanwege black lives matters. Of ene Nathalie die haar billen in witte bikini-string geperst, over een rijstveld uitkijkt waar ‘die arme man’ iedere ochtend maar hard moet werken en ze mijmert ‘zijn leven is zo anders dan die van mij’. Ach meid wat verschrikkelijk voor je.
Hoe is het zover gekomen? En is dat erg?
In de ratrace om likes, aandacht en duizenden bewonderende ogen staat het individu centraal in de online wereld. Vanaf het begin aan af is het één grote zelfpromotie. Je moet de ander verleiden tot klikken en kopen. Dat kan met echte verhalen en foto’s maar al gauw scoren anderen meer volgers en likes. Sharing wordt oversharing. Meer bloot, nepreviews en veel narcisme (kijk eens hoe goed ik ben). Er zit niets anders op dan jezelf bij iedere gelegenheid de vraag te stellen: hoe kan ik dit over mezelf laten gaan? Dit gaat voorbij aan Personal Branding.
Wie scollt door ‘How can I make this about me?’ kan bijna niet geloven hoe ongegeneerd dit uit de hand is gelopen. Dit account opent ons de ogen en biedt spot waar nijpend zelfspot ontbreekt. Het is jammer dat ik dit account niet eerder ontdekte. Maar laat ik het nu niet over mij hebben.